ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΛΟΥΗ ΓΙΑΝΝΑΠΗ ΣΤΟ CABARET VOLTAIRE ATHENS.

Γράφει  ο  ΛΕΟΝΤΙΟΣ  ΠΕΤΜΕΖΑΣ

Εως  τις  20 Οκτωβρίου 2018 διαρκεί η έκθεση του διακεκριμένου Κύπριου καλλιτέχνη  Λούη Γιανναπή  στο  χώρο  του  Cabaret  Voltaire  Athens  της οδού  Μαραθώνος  30,  στον Κεραμεικό.

Μέσα από μια διερεύνηση που καταλήγει  στην επίλυση πρωτοποριακών καταστάσεων  με εξαιρετικά επιδέξιο τρόπο ο καλλιτέχνης περιβάλλει στην τεχνική του  την επίφαση της αντικανονικότητας και της αντιορθότητας   με  τρόπο  ωστόσο  κατανοητό από το ευρύ κοινό.

Είναι μια διεργασία  υπέρβασης και μια προσπάθεια  υπερβατικότητας συγχρόνως που εμπλέκει ένα σύνολο ανασυγκροτήσεων ,που περιλαμβάνει  την πρόθεση του  να δημιουργήσει και παράλληλα να  βοηθήσει σε μια  εύληπτη απόδοση  για τα  έργα τέχνης  του που προορίζονται   να τα αφομοιώσει και να τα ενσωματώσει στην σκέψη του ο θεατής.
Πιστεύοντας ότι η τέχνη είναι σημαντική επειδή υπάρχει ο καλλιτέχνης  που βρίσκεται πίσω από κάθε έργο και ένας θεατής μπροστά από αυτό.
Η βαθύτερη έννοια της προσφοράς  του  συνίσταται και βασίζεται  τεκμηριωμένα στις  καίριες επιρροές και στους επηρεασμούς από τα στοιχεία του ντανταισμού που οικοδομούν ότι προσδίδει  με σφραγίδα δωρεάς.
Οι απεικονίσεις του έχουν εξαιρετική αξία και στις περισσότερες των περιπτώσεων υπηρετούν ένα μεγαλείο στιλιστικών αναφορών.

Εκθέτουν την επιθυμία  του  να πείσθουμε ότι τον ενδιαφέρει  η  προώθηση και η επέκταση  της τεχνοτροπίας του κάτι που  έχει  για συνήθεια ζωής. 
Οι ατέρμονες  μνημονικές περιηγήσεις  του εντάσσονται απροκάλυπτα  σε  διαδικασίες  και διαβήματα  οικουμενικότητας για μια  διαλογική άποψη με ευθύνη σύνεσης και διατάξεις αναδημιουργίας.
Η  αυθεντικότητα στην δομή  τους  συνδέει μεθοδικά την συνειδησιακή ροή  της διαπεραστικότητας με την διεργασία της αυθόρμητης  ταύτισης και την σχεδιαστική προοπτική με   την  διηνεκή  χρωματική διύλιση .
Μεταλλάσσει  την  πρακτική  γραμμική κινητικότητα   σε  αέναη διευθέτηση  που εύληπτα επισημαίνει εμφαντικές  μετουσιώσεις από θεμελιακά ερίσματα και πρότυπα  που λήγουν σε  αναγωγές .
Με  οσμώσεις που  αντικατοπτρίζουν μια ευπρόσδεκτη ιεροτελεστία  που ερμηνεύεται πολυδιάστατα και πολυσήμαντα .
Κάθε έργο αποτελείται από ένα σώμα υλικών που είναι σχεδιασμένα και προσαρμοσμένα σε τροποποιημένους διαγωνίους και διόδους. 

Πρόκειται για δημιουργήματα χρωματικά και σχεδιαστικά που λειτουργούν ως κινούμενες εικόνες ,που χορογραφούνται με σκοπό να δημιουργήσουν διαφορετικές μορφές για την σχέση ανάμεσα στην ζωή, την ψυχή και το πνεύμα . 

Υιοθετούν το μοτίβο του λουόμενου με φως για να εκφράσουν  αντιλήψεις σχετικά με την σεξουαλικότητα και το γυμνό, την σχέση του ανθρώπου με την φύση και πολλούς άλλους ορίζοντες προτάσεων,ανακατατάξεων και μετεωρίσεων.

Τα έργα  εκπληρώνουν την δηλωμένη επιθυμία του να απομακρυνθεί από τις σύγχρονες εικόνες της οθόνης επινοώντας νέες συλλήψεις  που ξεπερνούν την λογική του  συνηθισμένου καρέ.

Στην θεματολογία του  Λούη Γιανναπή  προβάλλεται η έννοια του πολυτροπισμού σε εκδοχές του όρου  που προσδίδει  διαδικασίες και αποδίδει την οργανική σχέση ανάμεσα στην λογική και την δημιουργικότητα .
Περιλαμβάνεται επίσης  μια συζήτηση πάνω στην έννοια των ουτοπικών διαβάσεων

που  πραγματοποιούν για  μια οραματική συνεισφορά στην σύγχρονη τέχνη. 

Διευκρινιστικά   οι  συνολικές αποτυπώσεις   του αποδίδουν  μη στατικές εικονίσεις με σκηνές  και νύξεις στις οποίες σταματά ο χρόνος και καταγράφεται η στιγμή. 
Με υφολογική  θέαση προς τον  ζωτικό ορίζοντα  εκφέρει  συνδυασμούς  στους οποίους  διαδραματίζεται  η περιπέτεια της σκέψης και  της γραφής  . 
Πρόκειται αναμφίβολα για την  απόρροια μιας διαδρομής που η  διεργασία της φτάνει  με εμπεριστατωμένη υφή στην εντέλεια της διαφοροποίησης  και της παρεμβολής τονίζοντας ισορροπίες και ισοδυναμίες  που φέρουν την ευκρασία  στα ορατά ,στα θεατά, στο υποσυνείδητο και  στην ευνόητη  εναλλαγή  της συνεκτικότητας. 
Η εικαστική γλώσσα  του καταδεικνύει  μια   ελευθερία και μια ιδιοσυγκρασία  που προέρχεται από  την  εκλεπτυσμένη ενδοσκόπηση και από  τις επιλεγμένες   αναλύσεις. 

Οι παρεμβολές  των ψυχοτροπικών  μοτίβων  που επιτάσσει  συμβάλουν στην αντοπαράθεση των  αναμορφωμένων  και αμφίσημων τοποθετήσεων.

Ο θεατής  παρακολουθώντας  τα επιτεύγματα αυτά διερωτάτε τι είναι πιο σημαντικό ανάμεσα τους καθώς και  ποιοι είναι οι κανόνες που  διέπουν τους μηχανισμούς που ευχάριστα του  επιβάλονται.
Από την άλλη πλευρά  βλέπει τα πράγματα έτσι όπως σημαίνουν και συμβαίνουν  για την τέχνη του σήμερα.
Διακρίνει ανατομίες  που συγκινούν και συντονίζονται με τον σύγχρονο κόσμο και αρκετά ευρύματα που προκύπτουν στην διαδικασία της διερεύνησης του .
Οι αναπαραστάσεις  προβάλλονται με αισθαντικότητα  και τείνουν  στην ευκρινή  διάκριση κάθε παρουσίας .
Καταγράφουν σε μέγεθος και  βαθμό εναύσματα που απασχολούν  με δραστική χροιά και υφή  καθώς τοποθετούνται στο προσκήνιο και με  παρατήρηση  προσθέτουν  στο συλλογικό γίγνεσθαι.
Παρεπιδημούν στην ουσία των δεδομένων  τολμώντας   καταλήξεις που ανάγονται  στην ίδια την εννοιολογική θέση που προβάλεται με  πιθανότητες ως προσωπική εμπειρία.

Ο καλλιτέχνης Λούης Γιανναπής είναι από χρόνια εξοικειωμένος με τις νεωτεριστικές κατευθύνσεις και γοητευμένος ιδιαίτερα από ένα ύφος μη νηφάλιο αλλά  αληθινό που γίνεται οικείο.
Επιπλέον έχει κατορθώσει να μετατρέψει τα τυχαία οπτικά ερεθίσματα σε στέρεες ζωγραφικές οντότητες.
Εμπνέεται από ότι τον περιβάλλει μακριά από τα  αστικά τοπία, την κατοικία ,τα εσωτερικά των σπιτιών και τα  κάθε λογής γνώριμα αντικείμενα.
Αποκωδικοποιεί προεκτάσεις που παρατηρεί στους ανθρώπους που συναντά στο δρόμο  και τοποθεσίες από τις οποίες πέρασε η περπάτησε .

Αποδίδοντας   τις όψεις τους   καταθέτει   με  πλήρη  εσωτερικότητα  την συνάρτηση που αναπτύσσεται  με τον  υπάρχον περίγυρο.
Αν εξετάσουμε αναλυτικά   κάθε πίνακα του  καταλαβαίνουμε ότι  βγάζει στην επιφάνεια  άγνωστες  πλευρές  του.
Τονίζει κάτι από την ανεμελιά και την αθωότητα ενώ τα πλάσματα που δημιουργεί είναι  πραγματικά αλλά και παραμυθένια με χαρούμενη διάθεση και έντονο αίσθημα αισιοδοξίας  που τον ακολουθεί  στα  βήματα του. 

Αποκαλύπτει  μια άλλη πτυχή της  πραγματικότητας  που επικεντρώνεται σε συσχετισμούς  με ρευστή, ευμετάβλητη και  απρόβλεπτη έμπνευση.
Εκφράζει  μια αντανάκλαση και συνάμα  μια αντίδραση στην  εποχή . 
Στις σειρές  των δημιουργημάτων  του   εμπεριέχονται  συμβολισμοί  που σχηματίζονται με  λιτές, αισθαντικές  και αδρές γραμμές. 
Με μοναδική λεπτομέρεια και με την αγάπη του ανθρώπου που  έχει μελετήσει την αλλαγή  στις φάσεις της ζωής  πλάθει κομψοτεχνήματα που αποπνέουν  μια απαράμιλλη ποιητική διάθεση .
Επιτρέπει στα   μοτίβα  να παίζουν εναλλακτικούς  ρόλους  και  να αναδύονται σε πρωταγωνιστές  καθώς αποκτούν  διαστάσεις και συγκροτούν μια  συνέχεια διορατικά και εμβληματικά.
Σε μια συμπερασματική  αποτίμηση για το εικαστικό  εργαστήρι του  δημιουργού βλέπουμε πως αποτελείτε από  προσωπικές καταθέσεις   που αποκαλύπτονται με  χρονολογική σειρά   καταγράφοντας  ουσιαστικά δεδομένα συνάρτησης από βιωματικούς σπινθήρες  .
Ενέχουν αναφορές  που καταδύονταν   στον εαυτό του. 
Μέσα από την τόνωση του  εικονογραφικού  παραλήπτη ,με σημάδια  από την  ανασυγκρότηση  των προθέσεων και  την δυναμική  ενατένηση .

Στην  γραφή  του αναπαράγει  ένα καθαρά παραστατικό ύφος που  κινείτε παράλληλα με την  περιοχή της οπτικής προσέγγισης  και συμβάλει  στην ουσιαστική δόμηση των ιδιωματικών  αποδόσεων   με στοιχειώδεις αποκλίσεις .

Η τεχνοτροπική διαίσθηση του εμφορείται από  την ικανότητα  να γεννά ποικίλα συναισθήματα  που  προκαλούν  τις αισθήσεις με ακατάπαυστο  διαδραστικό προσανατολισμό στην  υφή και στην ερμηνευτική ροή.

Οι πληθωρικοί  πίνακες του πάλλονται  και σφύζουν από ζωτικότητα.
Αποπνέουν ένα έκδηλο πάθος που  εκρήγνυται  διαχυτικά.

Καθρεφτίζουν  την  ογκολογική   βαρύτητα   και την χειρονομιακή νοηματοδότηση  που  δυναμικά εκπορεύεται από το πλούσιο   υλικό  που  αναπαράγει  μεθοδευμένα.

Η φόρμες μέσα από την διαδικασία που  έχει  επιλέξει  σημειολογικά  δένουν   με την αναγνωστική πλευρά της αιτιατής  σχέσης των αισθητικών ζητήσεων   που βαθμιαία τείνουν  αυθόρμητα  προς την ορθολογιστική συνέπεια και την  καθαρότητα χαρίζοντας  την  υψηλή ένταση  και  τις  αναλογίες του  νοσταλγικού  ιδεαλισμού.

Στην πορεία προς την  αξιοποίηση  τους αναβιώνονται οι  συσσωρευμένες μνήμες μιας ευπρόσδεκτα   ικανοποιητικής διαδρομής  .

Η  διαπραγμάτευση του  Λούη Γιανναπή αποτελεί  μια προχωρημένη  ιδεογραφική  συγκυρία  που συναρμολογείτε συγκλιτικά  με επιτήδευση  και ιδανικότητα.
Με διαχυτικότητα μεταφέρει  μια ιδιάζουσα  σημειογραφία που αναπόσπαστα προσδίνει ανεξίτηλα έμφαση στην διευθέτηση και εμπεριέχει την  εντυπωσιακή  και επιμελημένη συγχορδία της λυρικής επαναστατικότητας και της ανατροπής. 
Αμετάκλητα με την παρέμβαση των  σουρεαλιστικών  χαρακτήρων  εμμένει  προσεκτικά και  ζωντανεύει  με επανάληψη το μέρος  στο οποίο ζεί, αντιλαμβάνεται και δρα.